“Ik zou niet anders meer willen, ik accepteer hem zoals hij is”
27 februari 2019
Mama Tanja vertelt over haar zoon Luc, nu 6 jaar. Er is een vorm van autisme bij hem vastgesteld. Dat was een lange en onbekende weg. “Je groeit er in mee. Iedereen wil een gemiddeld kind, dat is logisch. Maar Luc is zoals hij is, ik zou niet anders meer willen. Ik accepteer hem zoals hij is.”
Toen Luc 2,5 jaar oud was viel het zijn ouders op dat hij wat achter blijft. Eerst vooral op motorisch gebied. Ze kregen veel goedbedoelde adviezen: ‘dat komt vanzelf’ en ‘jongens zijn altijd wat later.’ Maar als moeder had Tanja een duidelijk gevoel dat dit niet klopte. “Het ging niet zoals het hoort en was anders dan bij onze dochter Sara (nu bijna 9 jaar).”
Onderzoeken
Met praten bleef Luc duidelijk achter en er werd gedacht aan een gehoorprobleem. In een audiologisch centrum werd zijn gehoor uitvoerig getest. Conclusie: het gehoor is prima, maar de taal- en spraakontwikkeling lopen achter. Er volgden een hele reeks onderzoeken en uiteindelijk werd in het UMC Utrecht de diagnose gesteld: Luc heeft een vorm van autisme. Bij te veel prikkels uit zich dit in een driftbui, hij heeft geen remmingen, slaat door in dingen, kan helemaal in paniek raken van een grapje of wanneer dingen anders gaan dan hij zich heeft bedacht.
Prikkels
Voor de buitenwereld is het moeilijk om iets anders te zien aan Luc. Hij is een sociaal mannetje en hij maakt oogcontact als je met hem praat. Dit zijn geen kenmerken van autisme. Maar het maakt het dagelijks leven soms lastig, mensen zien niks aan he en tonen daardoor minder begrip. Boodschappen doen kan soms te veel prikkels geven. Van een vrolijk jongetje veranderd Luc dan in een driftkikker. Voor Tanja is het dan zaak om dan zo rustig mogelijk te blijven en (tot zekere hoogte) mee te gaan in wat hij op dat moment wil.
Je kind leren begrijpen
Om Luc te begrijpen en op de juiste manier te reageren op zo’n driftbui is Tanja naar een cursus geweest. Gericht op het omgaan met kinderen met autisme. Vooraf heeft ze zich ingelezen en verdiept in autisme. Dat was ontzettend waardevol. Tanja beveelt het aan: ”Leer je kind te begrijpen, dit is zo belangrijk!” Het liefst zou ze zien dat ouders van kinderen waarbij een vorm van autisme is geconstateerd verplicht naar een cursus worden gestuurd: “Als je begrijpt hoe je kind denkt en waarom het reageert op een bepaalde manier kun je een weg vinden om daar samen mee om te kunnen gaan. Dit maakt het dagelijks leven voor allebei een stuk aangenamer.”
Volgens Tanja blijven veel ouders hangen in de ontkenningsfase: ‘mijn kind heeft het niet’, ‘het komt wel’, en ondertussen blijven ze doormodderen op een gewone school. Tanja ziet het in haar omgeving gebeuren en hoopt deze ouders wakker te schudden: “Stel alles in het belang van je kind. Als er problemen zijn heeft je kind andere en professionele begeleiding nodig. En die is er!”
Speciaal onderwijs
Luc is nu 6 jaar en gaat naar een school voor speciaal onderwijs in Hilversum waar ze ook nog eens gespecialiseerd zijn in autisme. Het is echter wel ver van huis. Toch is Tanja is heel blij met de schoolkeuze: “Hier begrijpen ze hem en weten ze hoe ze met hem om moeten gaan.” De reistijd bleek in de praktijk té lang om hem zelf dagelijks te brengen en weer op te halen maar dit is goed opgelost door vervoer met een taxi. Tanja: “Je past toch je eigen leven aan, aan dat van je kind. Luc is zo’n lief en vrolijk mannetje, daar ben ik heel dankbaar voor. Hij geeft me kracht en energie in deze wereld die er soms anders uitziet dan verwacht.”
Opmerking: de namen in dit blog zijn gefingeerd, op de foto staan andere mensen afgebeeld.
Meedoen en sponsor de Goodwill Days
Wilt u maatschappelijk verantwoord ondernemen en een Goodwill Day voor Medisch Kinderdagverblijven mogelijk maken? Word sponsor!
In de media
